[Vredeslijst] Verarmd uranium en Afghanistan
Henk van der Keur
henk.vdkeur op antenna.nl
Wo Jul 28 12:18:58 CEST 2010
Amerikaans militair en civiel personeel worden blootgesteld aan te
hoge stralingsdoses tijdens transporten van verarmd uraniummunitie
naar Afghanistan en Irak.
Gebruik van verarmd uraniummunitie in Afghanistan wordt steeds aannemelijker.
[Engelstalige tekst: zie hieronder]
Henk van der Keur, stichting Laka, juli 2010
In de afgelopen vijf jaar is steeds meer informatie beschikbaar
gekomen over de Amerikaanse export van verarmd uranium (depleted
uranium ? DU) munitie naar Afghanistan (en Irak). De stukjes van een
legpuzzel brengen het beeld dat het gebruik van DU munitie in
Afghanistan aannemelijk is.
In januari 2007 wordt een brief van 19 mei 2005 bekend waarin een
ambtenaar van het Amerikaanse ministerie van Transport door een
commandant van het Amerikaanse Leger wordt bedankt voor het regelen
van vergunningen voor het verschepen van ladingen met DU munitie. De
brief werd geschreven vanwege een "incident" bij een dergelijk
transport, waarvan de details niet worden gegeven. Niet veel later
duikt er echter een brief (18 mei 2005) op waaruit blijkt dat het
"incident" een voorval betrof waarbij pallets met DU munitie tot elf
maal de dosislimiet voor blootstelling aan radioactieve straling
overschreed. De brief was enige tijd te lezen op de website van het
Amerikaanse ministerie van Transport en vervolgens verwijderd.
In juli 2009 werd een handleiding van de Bundeswehr verkregen waarin
vraagtekens gezet worden bij de ontkenningen van de Verenigde Staten
en het Verenigd Koninkrijk dat zij verarmd uranium gebruikt zouden
hebben in Afghanistan. Er wordt gesuggereerd dat DU is gebruikt tegen
Talibanstrijders in de Operatie "Enduring Freedom". Vanaf het begin
van de gevechtshandelingen in Afghanistan heeft het Pentagon beweerd
dat de Taliban niet de beschikking heeft over gepantserde doelen,
terwijl schattingen van Janes Defence in 2003 aangaven dat de Taliban
bij aanvang van de oorlog beschikte over 100 tanks en 250
pantservoertuigen. Het zou - in lijn met de ervaringen in Irak -
ongebruikelijk zijn als de VS deze doelen niet zouden hebben beschoten
met DU munitie vanuit de lucht.
Recente informatie die verkregen is door wikileaks geeft meer uitleg
over de gebeurtenis in 2005 dat allesbehalve een incident blijkt te
zijn geweest. Amerikaanse werknemers in de militaire en civiele sector
blijken stelselmatig te worden blootgesteld aan te hoge
stralingsniveaus tijdens transporten van DU munitie naar Afghanistan
en Irak., waaronder werknemers in munitiefabrieken, truckchauffeurs en
anderen die voor langere tijd verblijven in de nabijheid van
geconcentreerde voorraden van DU munitie. Zoals bemanningen van
schepen, munitieverladers, en piloten van gevechtstoestellen als het
A-10 grondaanvalstoestel en bemanningen van tanks en andere
pantservoertuigen.
Verarmd Uranium is het restproduct dat ontstaat bij het verrijken van
natuurlijk uranium, zoals plaatsvindt bij Urenco in Almelo. Hoewel
laagradioactief afval is DU lastig om op te slaan. Het blijft
miljarden jaren radioactief en na verloop van tijd wordt het niet
minder, maar juist hoger radioactief. Overheden weten er net als bij
hoogradioactief afval er geen raad mee. Vanwege de hoge dichtheid, de
zwaarste onder de zware metalen, wordt DU gebruikt in hoge snelheid
kogels. Bij inslag op een gepantserd doel ontstaan stofwolken met zeer
fijn verdeelde nauwelijks oplosbare stofdeeltjes. Behalve radioactief
zijn die zeer giftig. De giftigheid wordt vergeleken met dat van
nikkel, een erkende kankerverwekkende stof. Eenmaal ingeademd blijven
deze deeltjes voor altijd in het lichaam en kunnen kanker,
neurologische en andere kwalen veroorzaken of geboorteafwijkingen bij
het nageslacht. Zulke verschijnselen komen wijdverspreid voor onder
burgers van Irak die in DU besmette gebieden leven.
US Military and Civilian Workers continue to be exposed to dangerously
high levels of radiation during depleted uranium (DU) munitions
transports to Afghanistan and Iraq.
Use of DU munitions in Afghanistan seems more and more probable.
Parts of depleted uranium (DU) munitions transports to war zones in
Afghanistan (and Iraq) have come to light in the past five years. More
and more pieces of the jigsaw puzzle become available that make a
reasonable case for the use of DU in Afghanistan
In January 2007 a US Army letter, dated May 19, 2005, is released in
which an administrator of the US Department of Transport is thanked
for continuing the exemptions on transports of DU shipments. The
letter was written because of an "incident" concerning US Department
of Defense (DoD) DU shipments of which the details are unknown. Not
much later, however, a suppressed decision letter - written on May 18,
2005 - revealed that the contact radiation dose rates of the
munitions pallets were up to eleventh times the exposure limit. The
letter was avaiable for a time on the website of the Department of
Transport and subsequently removed.
In July 2009 a German Army (Bundeswehr) manual was obtained in which
US and UK denial claims on DU use in Afghanistan have been challenged.
Since the first hostalities in Afghanistan the US Army continues to
misrepresent that the Taliban have no armored targets, while estimates
by Janes Defence in 2003 suggested that the Taliban had at least 100
main battle tanks and 250 armoured fighting vehicles at the beginning
of the conflict. It would be unusual if the US Army had chosen not to
engage these targets with DU munitions from the air.
Recent information obtained by wikileaks gives more explanation on the
events in 2005, which appeared to be anything but an incident. US
military and civilian workers continue to be exposed to dangerously
high levels of radiation during DU munitions transports to Afghanistan
and Iraq, including workers in the ammunition factories, truck drivers
and anyone else who must spend long hours in close proximity of
stockpiles concentrated DU ammunition. Such as ship crews and
munitions loaders, aircraft pilots and fighting vehicles crews.
Depleted Uranium (DU) is a residual product of the uranium enrichment
process. Though low-level radwaste, it is difficult to store DU.
Besides it remains radioactive for millions of years, it also becomes
more radioactive after a period of time. Just like high radwaste
authorities don't know what to do with this in the long term. DU is a
very dense heavy metal and is therefore used as counterweights or
ballast weights in airplanes, forklifts and other products. For the
same reasons it is used in high velocity anti-tank shells or munitions
and in armored vehicles for protection. Especially the use of DU in
munitions is a grave issue, because on impact on hard targets the DU
metal is released in clouds of finely divided sparsely soluble DU
oxide dust particles. The chemical toxicity is comparable with nickel.
When inhaled these particles stay in the human body forever and can
cause cancer, neurological disorders, other severe ailments or birth
defects in offspring. Such phenomena are widespread among civilians in
DU contaminated areas in Iraq.
More information about the Vredeslijst
mailing list