Nu 20 dagen later kunnen wij met iets meer zekerheid spreken over dit onderwerp. Officiële resultaten zijn zeven dagen geleden gepubliceerd na twee weken van speculatie over de winnaars. De opgegeven reden van de vertraging is dat de OSCE stond op maximale correctheid. Laten we eens zien wat ‘Uncle OSCE’ te zeggen heeft:
In de juiste volgorde:
De meerderheid van stemmen voor het presidentschap in ons dierbare land is voor Alija Izetbegovic als Bosnische kandidaat, en afgevaardigde van de coalitie voor een Verenigd en Democratisch BiH met 511.509 stemmen. Zivko Radisic als Servische kandidaat van SLOGO (Eenheid) met 360 286 stemmen en Ante Jelavic als Kroatische kandidaat (HDZ, de partij van Tudjman) kreeg 189 408 stemmen.
Deze drie zullen de komende jaren afwisselend president zijn van de Republiek BiH. Dat komt er op neer dat dit land iedere acht maanden een nieuwe president zal hebben. Het eer van de eerste beurt komt toe aan de Radisic.
Interessant te zien dat op de tweede plaats geëindigd op de Bosnische lijst de naam prijkt van een man, in deze contreien gezegend met en notoire reputatie: Fikret Abdic.

Wat betreft het Federale Parlement, de meerderheid van stemmen gaat, uiteraard, naar de coalitie voor een verenigd en democratisch en ik weet al niet wat BiH (SDA), en dan naar voor de verkiezingen de bijna gekortwiekte HDZ en dan de SPD, de sterkste oppositie partij.
Wat betreft onze ‘buurman’, Republika Srpska. Nikola Poplasan, afgevaardigde van de Servische Radicale Partij (SRS) kreeg een meerderheid met 324 033 stemmen voor Biljana Plavsic (zittende presidente van SDS) met 286 914 stemmen en Zulfo Nisic, BOSS kandidaat met 107 037 stemmen. SRS en SDS wonnen de race voor het presidentschap maar de leden van SLOGA coalitie hebben nog steeds een meerderheid in het parlement.
Interessant is de reactie van de internationale gemeenschap op de verkiezing van Poplasan, die, overigens, is genomineerd voor een Chetnik onderscheiding door Vojislav Seselj, (Een van de grootste radicale in de omgeving en vice president van Servië) gedurende de oorlog. (Ik denk dat dit genoeg zegt over de kwaliteiten van de man). Of zij vergeten dit detail te vermelden c/g negeren of hebben geen commentaar en vertellen daarbij dat Poplasan niet lang president zal zijn als hij zich niet aan de verdragen van Dayton houdt. Met andere woorden, Carlos Westendorp blijft president van alles dat een president nodig heeft, en zal iedere stap niet volgens de akkoorden beantwoorden met sancties tegen de gekozen kandidaten. Hij zal ook in hun plaats besluiten nemen wanneer nodig (weet je nog van de paspoorten, de kentekenplaten, de valuta, dacht je dat de afgevaardigden van de Bosnische stammen daar overeenstemming konden vinden?).
Als iemand een verandering had verwacht van deze uitslagen dan waren zij fout. Het was een blijde uitkomst voor sommigen en een vervelende uitkomst voor anderen en de macht is nog in de handen van hen die dit voor de verkiezingen hadden, met een minimum aan verwachtingen aan onze zijde.
Als deel van het goed gekostumeerde fancy verkiezigsbal marcheerden de kandidaten een dag voor de verkiezingen door de straten van Sarajevo. Het is goed om te weten dat het niet uit de hand liep. Velen waren getuige van de onsympathieke ogen van de opponenten. Verschillende bladen verkochten een extra editie en ook de verkopers van deze kranten hadden het vuur in hun ogen.
Voor een volledige verbloeming hadden enkele een hels en vast een heel duur vuurwerk georganiseerd. En de prijs van dit alles. Bijzonder veel geld is gespendeerd aan deze verkiezingen.
Veel meer dan de internationale gemeenschap heeft geïnvesteerd in het proces van democratisering van dit jaar. Een gemiste investering?? Da’s moeilijk om te zeggen. Bosniërs, koppig zoals gewoonlijk, stemden weer op dezelfde nationalistische partijen. Misschien is er een kleine vooruitgang, De SDP kreeg veel meer stemmen dan vorig jaar. Het nieuw Kroatisch initiatief werd weggevaagd. Had iemand daar aan getwijfeld? En uiteindelijk ziet alles er weer normaal uit. De mensen gingen naar hun werk, de kinderen naar school, buitenlandse journalisten gingen op zoek naar nieuwe verkiezingen of oorlogsgebieden of waar dan ook naar toe.... Het leven gaat verder.