Zo ziet de keuken er uit.
En zo de werkkamer voor dat deze voorzien is van posters en foto's aan de muur.Er zijn boeken te lezen en heel veel muziek te beluisteren. Verder kun je internet gebruiken, fotograferen, een warme bad nemen of gewoon rusten.
Na een warme kennismaking en een introductie in de werkzaamheden van de Buitenpost, lopen we uiteindelijk gezamenlijk via een ander weggetje naar beneden om daar, naar Bascarsija een burek te eten. Dit weggetje, wat voor auto's bijna onbegaanbaar is omdat het heel smal is en de mensen die er wonen hebben nogal de neiging de auto voor de deur te parkeren wordt, gemarkeerd door de oude, zeer kleine volkse moskeeen. Vratnik is nog steeds een wijk waar bijna uitsluitend moslims wonen en staat in de stad bekend als een niet zo goede, niet zo stadse buurt. Veel vluchtelingen uit de omgeving zijn hier terecht gekomen en inderdaad, tijdens Kurban Byram, een van de meest heilige dagen van de moslims, wat eigenlijk vooral gebruikt wordt als een soort dodenherdenking, worden aan alle kanten om mij heen de schapen geslacht. Dan komen we op een straatje waar we een fantastisch uitzicht hebben over de stad.
Omgeacht wat je bezigheid in Sarajevo is, de beleving ervan in buitengewoon speciaal en de herrinnering blijft altijd veel positiever achter dan de ervaring, die nogal eens gevuld is met gemengde gevoelens. Omdat de Buitenpost zich goed heeft aangpast aan de lokale bevolking, komt de volksaard meer naar boven, worden de gemenge gevoelens genuanceerd en ontstaat de drang tot puur genieten. Dit alles is niet zo goed als je veel wilt werken maar het is prachtig als je van het leven houdt en geweldig als je je genoeg laat meeslepen zodat het genieten de tijd krijgt.
Kom nog eens langs. Je bent altijd welkom.
Martin S. Past
Buitenpost
Sarajevo
Back to index page
