oftewel; Sarajevo zoals het werkelijk is.
Ik besloot om een van de laatste zonnige dagen van Oktober te gebruiken om te fietsen, Heen en weer door de stad en verder. Na een paar uur stopte ik in Marindvor bij een tweedehands markt. Ik was er nog nooit geweest. Nu ga ik naar binnen.
Er zijn allerlei soorten mensen. Afgaande op hun namen en accenten komen zij van heinde en verre. Misère vraagt niet om namen en nationaliteiten. Zij neemt die gewoon in zich op. Dit kun je het beste zien op de gezichten van de mensen. Sommige van hen kunnen best wel jong zijn maar je ziet het er zeker niet meer van af. Van ochtendgloren tot zonsondergang zijn zij daar. In de modder en de regen, voldoen zij aan hun eigen lot. Ze zijn slechts een paar meter verwijderd van het parlementsgebouw. Het contrast is duidelijk, en soms zelf onmogelijk te geloven. Glanzende auto’s, marmer en goud aan de ene kant, en aan de andere kant? Misère. Een woord en ‘no offence’. Als je ooit naar Sarajevo komt, ga daar dan heen. Je kunt 7 boeken kopen (krleza, Tisma, Calvina, Andric) en 3 Alan Ford comics voor 20 DM, zoals ik gisteren deed. Auto onderdelen, gebroken horloges, LP’s die de oorlog overleefden (Crvena Jabuka voor een DM, waar een Canadees goud voor zou geven...)
Kom op, ontmoet Sarajevo zoals het werkelijk is, laat de rijke gedecoreerde winkels met glimlachende mensen of met ‘attractieve architectuur’ je niet misleiden. Ontmoet de waarheid, misschien een beetje pijnlijk maar niet duur.