Voor hen die de Nederlandse radio niet kunnen ontvangen. Hopelijk in Juli in de lucht via verschillende radiostations in Sarajevo: Sjuti i Slusaj. (kop dicht en luisteren). Van dezelfde DJ, met lokale ondersteuning. De muziek kan het best omschreven worden als iets tussen Amerikaanse rock en Russische Folk.

En voor hen die ook dat niet kunnen ontvangen: Move your ass to where the heat is or stop complaining and enjoy your own local radio station.

Craillo

Vorige maand was ik grotendeels in Nederland en verzorgde Darko grotendeels de nieuwsbrief. Het was niet alleen korter omdat hij het alleen deed maar ook omdat vele reacties die we kregen te maken had met het feit dat we teveel informatie door cyberspace drukte en door de hersencellen probeerde te drukken, iedere maand opnieuw.
Daarom besloten we minder te schrijven maar tegelijkertijd iets intensiever. Een ding waar Darko niet over schreef, en hoe kon ie, was het feit dat de Buitenpost vorige maand gastheer was van Jehanne van Woerkom. Jehanne werkt vrijwillig in een vluchtelingenkamp in Laren, Crailo. Ze werkt met kinderen tussen 2 en 4 jaar. Jehanne kwam naar Sarajevo om een seminar bij te wonen over getraumatiseerde kinderen. In feite kwam ze wat eerder om tegelijkertijd de sfeer te proeven en meer te zien als alleen maar de conferentie hal. Ze bleef langer dan ik deed en in de brief die ik later op mijn buro vond schreef ze dat ze enigszins verward was vanwege het enorme potentieel van opgeleide psychiaters en ervaren mensen die praatten over zovelen zaken waarvan ze zelf maar een beetje snapte. Terwijl zij toch dacht dat zij behoorlijk veel ervaring had met het werken met getraumatiseerde kinderen.

Ik geloof dat Jehanne, niet geheel op de hoogte van de situatie in de Balkan, en misschien een beetje naief wat betreft de brutaliteit van deze wereld, het volste recht had te glimlachen naar de mensen die denken dat zij alleen maar kunnen lachen naar anderen om er zelf beter van te worden. Jehanne kwam hier duidelijk niet met de bedoeling beter te voelen, ze wilde zich slechts goed voelen.

Ik vond een klein boekje op mijn buro, naast de brief die ze me schreef. Het boekje is geschreven in de tijd dat zij met de kinderen in Crailo werkte. Het is een briljant boekje over zaken waarvan je nooit had gedacht dat ze normaal konden zijn. Zeker niet in Nederland, het land waar zovele jonge Bosniërs van dromen iedere keer dat zii een... grote sigaret (?) opsteken.

Lees 1, 2, 3, 4, 5 verhaaltjes

Dayton Import Export

Ook uit Nederland en daarom extra interessant voor de Nederlandse lezers van deze nieuwsbrief. De Nederlandse lezers zijn nog niet geheel overtuigt dat zij allen deze nieuwsbrief willen lezen. Ze klagen wel eens dat het teveel informatie is. In plaats dat ze zelf een selectie maken gebruiken ze hun luxe situatie om anderen te vertellen dat het beter kan. Wij dachten, laten we hun proberen op de wenken te bedienen en wij zullen zien wat die lezers ontdekken.

Bart Lodewijks en Gerard Hulsenbeck hebben de film klaar die zij het afgelopen nieuwjaar in Bosnië hebben opgenomen. De film heet ‘Dayton, Import Export’ en het is een korte film, ongeveer 20 minuten. Het laat zien hoe buitenlanders het nieuws bij hun thuis laten zien, het toont de vrolijke viering van nieuwjaar in Sarajevo, er komen een paar organisaties die gerund worden door jongeren in voor, zoals design studio ‘New Design”, Radio Zid en dergelijke. Er komt muziek van Gluga Doba in voor wat gebruikt werd om een geheel andere wereld in te stappen. Het toont een nieuwjaarsfeest in de psychiatrische kliniek Pazaric waar Peter Vilk met de CoMuSa vrienden het beste gaven wat mogelijk was en het was goed, goed, goed. Het toont hoe zorgvuldig een straatveger kan werken en het toont eigenlijk nog veel meer.
Dayton Import Export is een nieuw bewijs van Hollandse vrijheid en tevens is het een bewijs dat er ook in Bosnië mensen zich inzetten voor een vrije geest, mensen die geven om de samenleving waarin men leeft.

Great fun

---