Een staat van zijn, het zijn van de staat.


Alles op z'n kop is zo'n gek idee nog niet.

We hadden een soort van brainstorm over het omdraaien van dingen en ik zei: 'Ik heb een grote chaos voorspeld met de introductie van de ene valuta. En de chaos is al daar nog zonder dat wij ook maar een munt ervan hebben gezien. Misschien is chaos niet zo slecht als orde zo chaotisch is.'
Even tussendoor, die ene munt is niet zo een. Hij bevecht een andere en daarnaast is het zo dat als je niet snel genoeg meeloopt met die ene naar 'succesvol kapitalisme' dan hoor je er ook niet bij. Ben je niet het ene maar een andere.

Ik zei tegen mijn vriend, vader van drie jongere vrienden hier in de stad, toen hij aan het klagen was over het feit dat hij niets kreeg van de opbrengsten van het huis dat hij had helpen bouwen en waar Gligiriev nu zijn diplomaten te gast heeft en van de opbrengsten van de dam die hij had helpen aan te leggen bij Zagreb waardoor een nooit meer een overstroming was geweest, dat bij een spoedcurses kapitalisme, zoals dat hier moet plaats vinden, de nuances enigzins verloren gaan.
Dus ik vertelde hem dat hij een nuance is. Hij zei: 'Misschien ben ik slechts een nummer', en dat is waarom hij klaagde; zijn nummer klopt niet en daardoor krijgt hij geen pensioen. Ik zei hem dat het allemaal op het zelfde neer komt maar dat ik het alleen in vriendelijkere woorden wilde vertellen.

Ik las de Harald Tibune. Ik weet dat dat niet zo een goed idee is. Niet alleen omdat die krant wel een erg eenzijdige kijk op journaistiek heeft maar ook omdat ik daardoor geen Bosnische krant lees en mijn Bosnische les mis.
Nu is deze krant behoorlijk slecht omdathet al de ruimte geeft aan staat en systeem beschermende informatie met een gebrek aan iedere vorm van alternatieve ideeen voral als die het hardst nodig zijn. Daarnaast beschouw ik de krant wel erg Americaans en daarom, iets wat ik onlangs pas realiseerde, zo rassistisch als de meeste ander kranten van blanke mensen.
Vandaag vond ik twee artikelen. De eerste van een Americaanse carriere diplomaat die vijf redenen gaf waaromje een moeilijk missie kan verwachten in Kosovo. Geen slecht artikel. De eerste reden is goed: verwacht waar mogelijk dat iedere associatie met zuidslaven, of deze nu vrijwillig of niet vrijwillig begon, als min of meer permanent. Dat is in ieder geval een statement waar waarheid in zit.
Het tweede artikel is van twee Europeanen die voor de wereldbank werken en die trachten een permanente oplossing te vinden voor de economische situatie op de balkan. Het artikel is eigenlijk volledig leeg.

Het goede aan het leze van deze twee artikelen was het feit dat mijn vooroordelen bleken fout te zijn. Dat vind ik altijd fijn. Het toont mezelf dat ik kritisch genoeg ben maar ook open om mijn fouten toe te geven. Het resultaat van mijn gevoelens is dat (ik denk dat) ik iets meer over de realiteit geleerd heb.
Het slechte was dat, alhoewel ik Americanen erg eenzijdig naar Europese problemen heb zien kijken (een ex-adviseur van Bush zei zelfs dat als Europa hetzelfde meltingpot principe had ondergaan als America het 'Europese probleem', zoals hij het noemde, niet eens had bestaan) er vandaag in de krant dus een Americaan is die de dingen 1000 keer helderder zag als de Europeanen deden, terwijl die een smak geld in hun zak hadden om iets aan de situatie te doen. Misschien was dat het doel van de krant toen ze besloten deze twee artikelen naast elkaar te plaatsten maar dergelijke gedachten zijn te achterdochtig, vind je ook niet?
Wat ik nog meer leerde vandaag (buiten mijn nieuwe lessen in realiteit) is dat Europeanen dermate veel de manier van denken van de real politics aan het copieren zijn dat zij zichzelf veel meer pijn doen als een ander ooit zou kunnen. Twintig jaar geleden vonden wij niet dat wij verenigd moesten zijn maar werden we geleerd respect te hebben voor anderen. Nu, sinds wij verenigd moeten zijn vanwege onze toekomst, vanwege onze ene munt, zien we dat we niet verenigd zijn. En dan wat? Daarom voelen we ons inderdaad zwak. De Europeanen zeiden in de krant vandaag dat wij slechts twee procent groei hebben terwijl de Americanen 3 procent hebben. Hoe zwak!!!

Ik lees nu Sun Tsu, de kunst van het oorlogvoeren.
Goede lessen voor stomme mensen die niet eens weten dat zij een gevacht aan het leveren zijn. De staat van het zijn of het zijn van de staat. Een omgekeerde versie is altijd even belangrijk als het orgineel. Toen bedacht ik me ineens dat iemand zei: 'oorlog is geld'. Ik zal het voor je omdraaien: GELD IS OORLOG.

Ik droom nog vaak van de tijd dat vele dingen belangrijk waren. Hoe bang ik ben voor de vriendelijke Nederlanders (en Belgen, om er maar een paar te noemen) dat ze niet zo vriendelijk zullen zijn als ze tot over de streep geduwd worden. (In de Americaanse taal is dat overigens al honderden jaren een feit, ('talk like a Dutch').
Sun Tsu zei dat het altijd beter is een land of regiment gevangen te nemen in plaats van het te vernietigen. Hij gaf vele redenen die ik niet zal herhalen. Vind het en lees het als je denkt dat het je kan helpen. Ik weet zeker dat dat het geval is. Maar denk er eens over na..... Heeft de Nato Europa gevangen of Joegoslavie vernietigd?

Als je je zelf kent en je vijand, dan hoef je het resultaat van een gevacht niet met angst in te zien. Als je jezelf kent mar niet je vijand zul je voor iedere overwinning ook een nederlaag moeten incasseren. Als je jezelf niet kent en ook je vijand niet zul je bezwijken in iedere slag die je levert.

Het is vanwege deze reden dat ik de Europeanen voorstel een andere manier van maatschappijte vinden dan die van het kapitaal.

Nog even iets anders. Over ethiek en ethniciteit. Omdat iedereen spreekt over ethnise Albanezen uit Kosovo... bedoelen zij nu Kosovaren, of Albanezen. Is het niet zo dat alle Europese rassen al vele eeuwen riumschoots gemixed zijn, zelfs voordat America werd 'ondenkt'? Ik voel me niet erg op mijn gemak met deze taal vervuiling en ik zal de oorlog verklaren (op papier natuurlijk want ik neem geen wapen in de hand en mijn vuist is alleen om op de deur te kloppen waarna hij zich snel zal omvormen tot hand, een stuk gereedschap zonder wij nergens welkom zijn) aan iedereen die mij een ethnische Hollander noemt.

(het kan enige decennia (maar geen milennia) duren voordat deze uitspraak volledig begrepen wordt.)

salute