Gaarne deponeren wij een paar gedachten die wij niet voor ons konden laten:
We kwamen aan op de wereld even voordat er een nieuwe dag begon, een nieuwe tijd. Ach wat maakte ons het uit. 'We zijn er nu en nu zullen we leven', dacht men, en terecht. Maar uiteindelijk ontstond er toch een beetje paniek in de zaal, zo vlak voor klokslag 2000.
Het lijkt een beetje op de nieuwjaaravond waarin de mensen een beetje gespannen zijn zo vlak voor de jaarwisseling. Een kriegelig gevoel dat vaak niet eens omschreven kan of hoeft te worden, een onzekerheid over de afloop van de goede voornemens, of de hoop, die zoals altijd alleen op geloof gebasseerd kan zijn, dat het leven een beetje beter mag worden.
Het gaat nu echter over een nieuwjaarsavond gevoel precies duizend maal versterkt.
Zodoende komen er flitsen van de afgelopen periode langs, een 1000 maal grotere periode en 1000 maal sterkere flitsen, waarbij de mens, voor zover hij nog kan, toch even stil wil blijven staan. Dat is niet makkelijk. Allereerst werd je geleerd dat stilstaan achteruitgang is. Daarnaast moeten de 1000 maal sterkere gevoelens, gedachten en emoties verwerkt worden met een stel hersens die in de afgelopen 1000 jaar waarschijnlijk nog niet met een promille is toegenomen.
Maar goed; zo komen dus bij ons op kantoor de meest uiteenlopende berichten binnen die omsierd worden door flarden verwarring waarbij de schrijver/ster zijn/haar best heeft gedaan de gevoelens zo weer te geven dat er ook een luchtige draai aan gegeven kan worden. 'Waarom een ander opzadelen met de pijnlijke diepte van mijn onschuldige moment', zullen ze gedacht hebben. Het laat ons vrij te interpreteren naar behoeven.
De een organiseert een festival en het weerbericht voorspelde van wind, regen en hagel tot donder, bliksem en engelen uit de lucht. 'Waar moet ik naar toe?' vroeg hij zich af.
'Naar het festival terrein natuurlijk', dachten wij.
Een ander gooide het meer op de wetenschappelijke boeg en vertelde in paniek dat kinderen tot hun 12de jaar al ongeveer 40.000 doden hadden gezien. Op televisie natuurlijk. Maar wij dachten al rekenend op ons calculatortje 'Het einde van de wereld bereik je niet met dat aantal tenzij je 17000 jaar wordt'.
Weer een ander had het over de zonsverduistering die in Augustus boven Europa plaatsvindt en vergeleek dat met de tijd van Jezus, toen er ook een dergelijk verschijnsel plaats vond. Maar goed, toen wisten ze dat feit niet van te voren uit te rekenen en de informatie naar miljoenen mensen te versprijden voor dat het evenement plaats vond dus echt veel bijgeloof, zoals toen, zal er wel niet aan gegeven worden.
Of vergis ik me hier. Zal het zo zijn dat de mens, nog altijd bang voor dingen die het niet begrijpt, in staat is een gehele kunstmatige wereld in elkaar te draaien en in stand te houden. Misschien wel. Indien dit niet het geval is moeten ook andere elementen van artificialiteit onderuitgehaald worden en misschien is die stap wel te groot.
Het zou kunnen dat staten, zoals die nu bestaan, nog heel lang blijven bestaan omdat het een veiliger idee is als het alternatief, want dat is er namelijk niet, is dus niet te begrijpen en daarom ook beangstigend. (Zie hier het geluk van het kapitalisme.)
Misschien vergis ik me wel omdat ik een vergelijking maak met 2000 jaar geleden en dat moet wel mank gaan. Wellicht hebben mensen nu geen verhaal nodig waar zij generaties veilig op kunnen teren omdat er een media bestaat die morgen weer een nieuwe mythe als waarheid in de hersenen stampt.
Nee, ik denk dat het einde van de wereld per definitie een arrogante menselijke gedachten is. De vloedgolven, de vulkanen, de kometen, de dinosouriers, allen hebben hun best gedaan maar de wereld vergaat niet meer, hooguit de mens zelf. En om God daarvoor te straffen, de rug toe te keren, is wel heel erg hautain.
Desondanks deed het ons besluiten een nieuwbrief te maken die meer de ziel van de mens raakt, weg van dagelijkse sleur. Voor een keer mag dat geen kwaad kunnen en over een langere periode gezien zou het onontbeerlijk moeten zijn voor ieder die vindt dat hij/zij het recht heeft sowieso zijn mond open te trekken.
Wij wensen u nog vele prachtige zomers, winters, lentes en al wat nog meer nodig is voor een duurzame ontwikkeling van mens, dier en plant.
De groetjes