Een voorbeeld:
De Buitenpost verzorgt informatie voor de Nederlandse vredesbeweging,
en aan individuen uit deze beweging in het bijzonder.
Daarnaast werkt zij met culturele uitwisselingsprogramma’s om
het wederzijdse vertrouwen en genoegen te versterken.
Dit is tweeledig, schizofreen of dualistisch, al naar gelang
de perceptie van de lezer.
De Buitenpost is vooral gericht op Nederland en op Bosnië
Herzegovina.
Voor de minder creatieve ‘belever van de werkelijkheid’ word
hiermee de Belg meteen buitenspel gezet. Of de Albanees.
Het is om deze reden dat de Buitenpost graag gebruik maakt van
de derde weg.
Je kunt proberen uit te leggen hoe gecompliceerd je gedachten
zijn, daar is niets mis mee. Ook kun je proberen iets uit te leggen zodat
anderen dat dan kunnen snappen. Ook daar is niets mis mee. Het verschil
in perceptie, de manier van ergens tegen aan kijken, mag geen aanleiding
geven tot oordelen of veroordelen. En wij willen je niet iets vertellen wat
je niet kunt (of wilt) snappen.
De beleving van het land, Bosnië Hercegovina, of van elk
ander land dan ook, kan niet alleen volgens politiek georiënteerde
argumenten. Sterker, het kan helemaal niet volgens politieke argumenten.
(‘Boycot Shell’ kan wel, maar niet omdat het goed is voor Zuid Afrika dat
van z’n apartheid af moet, of: ‘Saddam Hussein moet blijven’ kan wel maar
niet om de stabiliteit in de regio te garanderen, of: ‘Alle oorlogsmisdadigers
in voormalig Joegoslavië moeten gearresteerd worden’ kan wel maar
niet omdat dat zou betekenen dat de grootste schurken daarmee verdwenen
zullen zijn, of; Duitsland is OK, maar niet omdat er zoveel geld is.)
Wat ik hiermee bedoel te zeggen is het volgende: al deze oordelen
en argumenten hebben niets, maar dan ook niets met de beleving van een
land, een streek of een cultuur te maken.
Miljoenen mensen hebben zich voor de oorlog laten zien in Bosnië Hercegovina,
en voormalig Joegoslavië, . En honderdduizenden zijn
er geweest sinds de oorlog gestart is, natuurlijk met heel andere redenen.
Indien wij niet willen oordelen over de een of de ander, zijn
er twee dingen die wij kunnen doen. Of we vinden een manier om de gemeenschappelijke
doelen van deze twee groepen te vinden, of we kijken een andere kant op
en denken niet na over dit soort vraagstukken.
Mijns inziens kunnen beide opties tegelijkertijd gebeuren zonder
dat daar dan weer een oordeel over geveld hoeft te worden. Mocht ik nu toch geïnteresseerd
zijn in een verklaring met betrekking op dit gegeven, zodat ik het zelf
een beetje beter begrijp en het idee heb dat ik vooruitgang boek in mijn beleving in mijn wereld waarin ik leef, dan kan ik niets anders doen dan mijn hele leven daar naar blijven zoeken.
De derde weg bied hier mogelijkheden die zowel het probleem negeren
als het antwoord blootleggen.
Alleen al daarom is de derde weg interessant.
Daarnaast vraagt zij niet om de tijd van m’n leven maar biedt
zij die aan.
Terwijl de vooroordelen zichzelf telkens weer bevestigen, organiseert de Buitenpost, in samenwerking met de Stichting 6de Kolonne, een reeks volkskoncerten in Voormalig Joegoslavië. Hiermee word aan ieder vooroordeel, eerder uitgebracht over het werk van de Buitenpost, schade toegebracht. Zij die daar, zonder bij de activiteit aanwezig te zijn, over denken, zullen rond geslingerd worden tussen zwart en wit, of vastgepind worden in een van deze twee velden. Zij die bij de activiteit aanwezig zijn, zelfs hen die niet eens op de hoogte zijn van de activiteiten, of zelfs van het bestaan van de Buitenpost, zullen nooit door de ene of andere zijde gevangen kunnen worden omdat zij al kennis hebben gemaakt met de ruimte daartussen in.
Even voor de duidelijkheid; Ruimte is leven en alleen het leven brengt geluk met zich mee.
MSP
maart 1998
Sarajevo