Eind October, begin November waren we wederom op tournee. Deze keer gingen we tezamen; Martin Als chauffeur en Darko met zijn groep Pessimistic Lines. Pessimistic Lines is een jonge groep die ontstaan is tijdens de oorlog. Gebasseerd op Punkrock en Hardcore heeft de groep zich ontwikkeld alsiets verrassends. Ze hadden nieuwe nummers gemaakt voor deze tour en deze muziek kan nog niet omschreven worden. Het resultaat was dat de groep veel plezier had in muziek maken en zij werden dan ook ieder concert weer iets beter.
Met fantastisch hulp van MKC in Koper werden 5 concerten in Slovenie georganiseerd. Om de geest van MKC nogmaals te onderstrepen; het was de enige plaats waar we geen pizza aten maar een uiters lekkere zelfgemaakte maaltijd. Na deze werkelijk goede week in Slovenievertrokken we naar Nederland. Wegens organisatotische blunders waren er slechts drie optredens in Nederland en dat was enigzins een treurstelling. Desalniettemin waren de concerten in Utrecht, Rotterdam en Amsterdam zeer de moeite waard. Met een goede atmosfeer en, behalve in Rotterdam, een redelijk bezoekersaantal.
De Buiutenpost gebruikte dit bezoek aan Nederland om informatie te geven over Buienpost activiteiten en de situatie in BiH.
Daarna gingen we nog naar Duitsland. Allereerst speelde we in Dortmund een extra concert op een zondag. Er waren werkelijk geen mensen, nou ja...drie bezoekers en een organisator met de geweldige naam 'Friedemann' die de muzikanten tot het randje bracht. Het concert eindigde met een spetterende play back show ondersteund door een flitsende lichtshow. De band speelde Hardrock, ethno jazz en popmuziek. Ongehoord, nog nooit vertoond en waarschijnlijk ook niet meer na te doen. Klasse show!!!
Op het eind van de tour, op de allerlaatste dag, vielen wij opeens met de neus in de boter. Terwijl wij een concert zouden spelen in het tuin huis van Tacheles stond Gorbatsjov, een idool van mij, te wachten bij de Brandenburger Turm.
10 jaar na het eind van de Berlijnse muur was er een vreemd feestje in de stad. Eerst merkte wij er niets van, buiten de aanwezigheid van de politie op iedere straathoek. Later zagen wij het vuurwerk en, omdat het toch gaande was, vroegen wij lokale mensen naar hun belevenissen. Opmerkelijk was dat geen Oost Berlijner de dag herrinnerde als een speciale dag. Er werd die avond, 10 jaar geleden, iets op de televisie verteld maar dat draaide er zo veel omheen dat de meeste Oost berlijners zoiets hadden van; Daar heb je het gebazel weer, en zij gingen, zoals gewoonlijk, vroeg naar bed.
Langzaam integreren de twee Duitslanden met elkaar al heeft het heel wat pijn gekost, en nog immer zeggen economisten dat het nog eens tien jaar zal duren voordat er wereklijk een soort van gelijkheid zal bestaan. Ondertussen daalt de werkeloosheid in het westen en stijgt deze in het oosten.
Om maar eens een graffity slogan aan te halen die ook de secretaris generaal van het International Rode Kruis positief verraste en misschien enig licht kan brengen in het toekomstdenken van de mensheid; Let first globalize responsibility!

Find Pessimistic Lines homepage behind this old star